لاستیک ضد اسید یا ( Ethylene Propylene Diene Monomer ) EPDM نوعی لاستیک ترکیبی است که علاوه بر دارا بودن تمامی خواص لاستیک طبیعی دارای قدرت انعطاف پذیری و اصطلاحا کش آمدن زیاد است . بیشترین استفاده لاستیک EPDM برای مقاومت در برابر اسید ، گاز ، مواد قلیایی، اشعه ایکس ، اکسیژن ، آب ، آب شور ، بخار، الکتریسیته ، حرارت ، زنگ زدگی و ... می باشد . که تمامی این موارد می توانند سبب افت کیفیت و خرابی لاستیک های معمولی شوند ، از این رو برای ساخت قطعات سبک مانند واشرها ، رزین پلاستیکی ، پوشش کابل و سیم ، کفپوش در سالن های ورزشی ، سقف خانه ها به جای ایزوگام و ... مورد استفاده قرار می گیرند .

این نوع لاستیک ها مقاومت حرارتی بسیار مناسبی ( 57- تا 120 درجه سانتی گراد) دارند . همچنین قابلیت لاستیکی و عایق بودن خود را تا 60 کیلو ولت ( Kv ) حفظ می کنند . از معایب این نوع لاستیک می توان به قدرت چسبندگی کم آن اشاره کرد به همین علت نمی توان از EPDM در هیدروکربن چرب و معطر ، مواد نفتی و بنزینی و ساخت تایر اتومبیل استفاده کرد .